Run for your life!!!!!!!!

Hej hej!!!
Hvodan har du det?? Jeg har det godt! (Als het goed is weten jullie wat dit betekent… En anders zal ik het maar snel opzoeken in een van mijn vorige blogjes… Veel succes! :-P) Een beetje moe, dat wel, maar ik heb echt een super week achter de rug!!! Maar laat ik maar met vrijdagavond beginnen:
Vrijdagavond… Ahum ahum…. Nou, op vrijdagavond… Wat was er vrijdagavond ook alweer…? (voelen jullie de spanning al???) Oh ja! Het is ook zo lang geleden ;-) Nou, op vrijdagavond… :-P Op vrijdagavond hebben we alvast de verjaardag van Stephanie gevierd. Ze is eigenlijk volgende week pas jarig, maar omdat we dan allemaal verspreid zijn (sommigen gaan naar Kopenhagen enzo), vierden we het vrijdagavond. Eerst hebben we met de Nederlandse meiden gezellig samen gegeten, voordat de rest van de klas ’s avonds bij ons thuis op bezoek kwamen. Nadat Alexandrina en Daniela mij het stuipen op het lijf hadden gejaagd, door voor het raam te gaan staan en ik een doodskreet heb gegeven die uit mijn tenen kwam (dat zeiden de andere meiden tenminste, want die schrokken zich een hoedje van mij), hebben we een heel gezellige avond gehad. Naast de Portugese meiden, waren Aysegül en Seyda er ook. We hebben gezellig met elkaar op de bank gezeten in ons huisje en gezellig gekletst met elkaar. Hoewel ik wel erg moe was van de stageweek was het wel heel erg leuk!

Nou, toen kwam de zaterdag!!! De dag dat we naar Kopenhagen, of hoe de Denen het schrijven, Køpenhavn gingen! Gelukkig hoefden we pas om kwart over 8 bij de bus te zijn, dus dat viel nog wel mee. En toen waren we op weg naar een groot avontuur: KOPENHAGEN!!! En als ik zeg, groot avontuur, dan bedoel ik ook echt een GROOT avontuur! Want zoals sommigen van jullie misschien wel weten, was de voetbalwedstrijd Denemarken-Zweden aan de gang… afgelopen zaterdag! Wij vonden het ook al zo vreemd dat toen wij een hostel wilden boeken, dat alle hostels in het centrum zaterdag vol zaten en zondag niet meer.
Dus toen zij aankwamen zagen wij een enorm aantal Zweedse voetbalsupporters (het voetbalstadion is heel vlak bij het centrum) die luid aan het zingen waren. Ze hadden zelfs een blauwe Hulk van zo’n 3 meter hoog bij zich. Verder in het centrum kwamen we natuurlijk ook de Deense supporters tegen. Het was erg gezellig met al die kleuren om je heen en de sfeer was heel ontspannen. Iedereen liep gewoon door elkaar heen en natuurlijk was er af en toe wat geschreeuw naar elkaar, maar verder was het heel vrolijk.
De Zweden hadden een eigen plein waar ze met z’n heel velen stonden. Ik heb ze natuurlijk niet geteld, maar ik denk dat het er wel een paar honderd waren hoor! En niet ver daar vandaan, bij de Lille Havn (kleine haven) van Kopenhagen, waren de Deense supporters. Die zaten gewoon bij alle barretjes die daar waren.
Nadat wij met z’n vijfen gezellig Kopenhagen hadden verkend en nog met wat supporters op de foto zijn geweest, wilden we toch de wedstrijd zien. Want tja, je zat er echt middenin. Maar eerst zijn we een stuk met de Zweden meegelopenin een optocht richting het stadion. Dat was echt supergaaf! Het waren er zoveel!!! En ze zongen en schreeuwden en daarnaast was het erg grappig om al die dronkelappen te zien. Want aan de rand van de weg had je echt een hele rij mensen die moesten plassen en sommigen waren zelfs zover heen, dat ze gewoon omvielen.
We zijn niet helemaal tot het stadion meegelopen, want het zijn toch wel heel veel mensen en stel dat er wat gebeurd sta je er wel middenin. Nou, dat hebben we dan later ook gemerkt!! Nadat we rustig een pizza hadden gegeten, zijn we wat kroegjes langs gelopen en zagen we dat het extreem druk was. Logisch, want iedereen wilde de wedstrijd zien op de tv. Ik denk dat het een klein kwartiertje was voordat de wedstrijd afgelopen was (maar het kan ook eerder zijn hoor, ik heb geen idee) toen we even voor een kroegje stonden. We wilden even weten wat de stand was en we overlegden nog met elkaar of we hier zouden blijven staan totdat de wedstrijd afgelopen zou zijn. Maar dat hadden we beter niet kunnen doen…
Ik keek naar rechts het straatje door en zag zwaailichten. Ik weet nog dat ik dacht bij mezelf dat het vast niet zoveel voorstelde, want natuurlijk krijg je kleine gevechtjes als het zo druk is. Toen hoorde ik de sirenes en zag de mensen in de straat naar de zijkant wijken. De politieauto kwam recht op ons af!
Ondertussen waren er een heel stel jongens om ons heen komen staan. Stephanie vertelde later dat er een jongen tegen haar aan leunde en ‘3-2-1-NU!!!!!’ schreeuwde (natuurlijk in een andere taal), terwijl hij iets naar het cafeetje gooide. Maar ik kan me dat niet meer herinneren. Het enige wat ik dacht was: Run for my live!!! Want ik zag die jongen iets gooien nadat ik me had omgedraaid van de politieauto. In blinde paniek begonnen we te rennen. We zaten middenin een groep hooligans die allemaal glas en bierflesjes naar de mensen gooiden die naar de tv zaten te kijken!!
Zo’n 30 meter verder was er een winkel, die we in zijn gevlucht. Maar op het moment dat we daar waren, wisten we dat we een fout hadden gemaakt. Want stel dat die jongens hier naartoe komen?! Of dat ze hier ook glas naartoe gooien?! Dan zitten we nog meer in de problemen! Gelukkig was de politie snel ter plaatse en ook de ME kwam snel met een paar busjes aangescheurd (6 in totaal). Ik en Daniella stonden samen verkrampt achter in de winkel samen met Anastasiia, terwijl Stephanie en Alexandrina buiten een kijkje waagden te nemen. Ze vertelden later dat iedereen die daar stond in het cafeetje werd gedouwd. De ME politie moest soms zelfs bukken, omdat ze werden bekogeld en er kwamen zelfs hele tafels door ramen naar buiten. Wat ik echt angstaanjagend vond was al het lawaai. Er waren politiehonden die blaften en dat maakt echt enorm veel indruk. En daarnaast ook al het geschreeuw en andere lawaai… En dan al die mensen die er helemaal niets mee te maken hadden. Die werden ook zonder pardon het cafeetje ingeduwd. Verselijk!
Op een gegeven moment realiseerden we ons dat de wedstrijd snel afgelopen zou zijn en dat we hier weg moesten gaan. Want als al die supporters uit het stadion komen… We wilden er niet aan denken. Dus zijn we de winkel uitgegaan en zijn we met z’n vijfen op een politieman afgestapt. Nadat hij ons uitdrukkelijk duidelijk maakte dat we hier weg moesten gaan en wij juist wanhopig vroegen wat de veiligste manier was om naar het treinstation te komen, vertelde hij ons de weg waar we langs konden gaan. Maar we hebben maar een meter of 20 gelopen en zagen toen een taxi. We keken elkaar aan, zeiden nog dat het duur zou worden, maar zijn toen recht op de taxi afgestapt. De chauffeur deed nog een beetje moeilijk (logisch want er passen maar 4 extra personen in), maar we overtuigden hem dat de politie nu met heel andere zaken bezig is, dan auto’s controleren. Ik was zo blij dat we weg konden!! En pas in de taxi kwam alle ontlading eruit. Pfff… dat was eng zeg! En de dagen erna, wanneer we een sirene vlakbij hoorden of wanneer iemand van ons groepje al haar spieren aanspande, stonden we direct weer op scherp. Ready to run for our lives.
Gelukkig is het allemaal goed gegaan en zijn de jongens allemaal opgepakt. Er waren geen zwaar gewonden gevallen, gelukkig. In de krant stond dat er 134 mensen zijn opgepakt, maar ik weet echt niet of dat allemaal diezelfde hooligans zijn waar wij middenin stonden. Ik denk het niet, want het waren er veel minder. Wel hebben we gehoord dat het Zweden waren. En nu kunnen we erom lachen hoor, dus maak je geen zorgen. De dag erna maakten we telkens grapjes dat we had ‘to run for our lives’. Het heeft veel indruk gemaakt, maar gelukkig waren we met ons vijfen. En je schept ook een band op deze manier :-D.

Nou… na de, laten we zeggen, ’rustige’ zaterdag ;-), zijn we zondag verder Kopenhagen gaan verkennen. We zijn nog even terug gegaan naar het kroegje, maar het leek net alsof er niets gebeurd was. Alles was opgeruimd, glazen waren vervangen of zo afgedekt dat het niet opviel en alles stond weer op zijn plaats. Het blijkt dat ze de hele nacht bezig zijn geweest.
Kopenhagen is echt een leuke stad om te zijn, We zijn echt op heel veel plaatsen geweest. Natuurlijk hebben we ook een rondvaart gedaan op de boot, waar we voor het eerst de Kleine Zeemeermin hebben gezien. Maar helaas heb ik gehoord dat deze nep is… De echte is nu in China, want daar willen ze een kopie maken. Beetje dubbel he? Ze hadden dan toch ook de kopie kunnen sturen? Maar ja…
Ook zijn we bij het paleis geweest, waar de wachters waren. Net zoals in Londen. Wel griezelig hoor, want ze hadden echte geweren met aan het uiteinde een mes (!!!) en ze stonden niet stil zoals in Londen. Ze liepen gewoon heen en weer en keken rond met een enge blik. Brrrr… Natuurlijk maakte we ook hier grapjes, dat we had to run for our lives. ’s Avonds zijn we in een reuzenrad geweest en dat was gaaf!!!!!!!! Al die lichtjes!!! Het was niet een joekel van een reuzenrad, dus we mochten meerdere rondjes. En iedere keer wanneer we beneden kwamen, hoopten we dat we nog een rondje mochten. Het was echt heel mooi!
Op maandag zijn we naar Malmö geweest in Zweden. Ja-ja, we zijn ook nog even in Zweden geweest hoor! Nadat we met de trein over een enorme brug zijn gegaan, kwamen we dan echt aan in Zweden. Malmö is een mooie stad, maar het lijkt heel erg veel op Denemarken. Nou waren we ook heel erg moe, want we hadden deze paar dagen natuurlijk heel veel gelopen. We bleven maar lopen en gingen af en toe eens ergens rusten. Onze voeten verkrampten gewoon wanneer we stil gingen staan. Het was een beetje pijnlijk. Maar het was heel erg gezellig. Helaas kon Anastasiia niet mee, vanwege haar visum. Maar met ons vieren hebben we ons ook prima gemaakt! En ik voelde me weer helemaal kind (ja-ja, ik hoor jullie denken: dat is ze toch ook nog steeds? :-P), toen we bij de knopjes van de verkeerslichten kwamen die je moet indrukken als je wilt oversteken. Want deze knoppen maakten geluid!!! Het gaf telkens een piepje als je met je vinger er tegenaan duwde. En dat kon je zo vaak mogelijk doen, totdat het licht groen werd. Alexandrina zei al dat iedereen me hier rustig achter konden laten, want ik zou me wel vermaken.
Kopenhagen en Malmö was dus heel erg geslaagd! We hebben zo’n enorme lol gehad met elkaar! Echt super hoor!!!

En toen kwam ik terug en waren paps, mams en Myrthe er!!! Die waren maandagmiddag al aangekomen, terwijl ik nog onderweg was naar huis (zo’n 4 uur met de bus, iclusief 1 uur met de Ferry, waar Alexandrina zo bleek werd als een… Tja, als wat eigenlijk… Dus ik ben samen met haar buiten gaan zitten, want dan kon ik ook naar een vast punt kijken. Maar het was wel steenkoud, want het waaide erg hard!)
Het was natuurlijk heel leuk om paps, mams en zusjelief weer te zien. Ik ben bij hun in het huisje blijven slapen, niet heel ver van Silkeborg vandaan. Dinsdag zijn we Silkeborg eens doorgereden en hebben ze Anoeska’s en mijn huisje gezien. Verder zijn we nog naar een strandje geweest vlakbij Århus. Het was erg koud, maar we hebben echt super weer gehad. Ik weet niet of jullie in Nederland slecht weer hebben gehad maandag t/m donderdag, zo ja, dan hebben paps, mams en Myrthe al het mooie weer hier mee naartoe genomen. Als laatste zijn zelfs nog naar een heel meer groot meer geweest, Mørso genaamd. Echt heel mooi hoor! Ik vond het ook heel leuk om nog meer van de omgeving hier te zien.
Woensdag zijn we naar Viborg geweest, de plaats waar ik oorspronkelijk in februari heen zou zijn gegaan. Daar zijn we ook naar krijtgrotten geweest. En het was echt super mooi! Je kon daar zelf rondlopen, zonder gids. Natuurlijk moest je niet van de verlichte paden af gaan, want in dit soort grotten is het echt zo donker dat je letterlijk geen hand voor je ogen ziet. Wat wel grappig was, was dat alles aangekleed was met pompoenen en hangende vleermuizen (neppe hoor :-D). Hoewel, mama en ik hebben een echte vleermuis gezien hoor! Maar 2 secondes lang, maar we hebben hem gezien! Het was verder heel erg leuk in de grotten, want af en toe moest je echt bukken om door te kunnen lopen. En natuurlijk levert dat wat lachbuien op als je je hoofd stoot enzo, he mam?
Ik heb ook nog vanalles gekregen. Myrthe had een heel pakket samengesteld met allerlei hele leuke dingetjes, waaronder bijvoorbeeld oorwarmers (die ik natuurlijk de hele tijd gedragen heb) en een foto van Nijntje. Dankjewel Myrthe hoor! En daarnaast heb ik nog een heel overlevingspakket van Hans en Adry gekregen. Super bedankt! En trouwens, de pannenkoeken waren heerlijk!!! Ik hoop dat jullie een leuke pannenkoekendag hebben gehad. Maar dat kan haast niet anders met die lekkere pannenkoeken!
Donderdagochtend zijn paps, mams en Myrthe weggegaan. Eerst moest ik nog even mee tanken, want ja, ik moest natuurlijk helpen ;-). Maar ik vind het wel heel erg leuk dat ze nu weten waar ik nu 3 maanden woon.
Veel tijd om bij te komen had ik niet, want dezelfde avond hadden de meiden met elkaar afgesproken om uit te gaan. We zijn naar de karaokebar gegaan, waar het aardig druk was. Het was weer gezellig, maar verder ook niet echt. Want bijna iedereen zat gewoon op een kruk te drinken. Nou is dat nog niet zo erg, maar normaal met elkaar praten kan natuurlijk niet, want de muziek staat keihard. Maar we hebben gezellig met elkaar gedanst en zijn toen rond een uur of 2 weer naar huis gegaan.

Zo hé! Ik heb jullie weer een beetje bijgepraat. Het is wel weer een heel verhaal, maar ja, ik had weer een boel te vertellen. Ik heb echt heel erg genoten van deze week hoor! Het was echt super, zowel Kopenhagen als toen paps, mams en Myrthe er waren. Maar ik ga nu stoppen. Ik zal ook proberen om een filmpje erop te zetten, om jullie een indruk te geven hoe Kopenhagen was. Vi sees!!!

Let op!!! Er zijn ook filmpjes geplaatst!!!!