Hvad hedder du, wattuh??????

Weer veel meegemaakt… Vandaag hebben we dan eindelijk onze eerste Deense les gehad. Heel leuk, maar best wel lastig. Ze spreken de woorden soms zo raar uit! En dan denk je dat je het goed doet, want volgens jou klink het dan echt precies hetzelfde als degene die het voordoet, maar dan blijkt het alsnog niet goed uitgesproken te zijn. Pffff…
Ik vind het wel heel erg leuk! Ik kijk nu al uit naar de volgende Deense les. Ook de meiden die lesgeven, Sarah en Sophie, zijn erg leuk. Het zijn zelf ook nog studenten, die allebei Deens studeren. En omdat de klanken soms echt super moeilijk uit te spreken zijn, liggen we vaak met z’n allen in een deuk van het lachen om onze uitspraak.
Wij als Nederlanders hebben het nog best wel gemakkelijk, omdat veel klanken wel gewoon hetzelfde zijn, maar de anderen hebben het best wel lastig. Maar toch spreek je veel letters in het Deens anders uit en dan is het voor ons ook wel lastig. We hebben nu geleerd om onze naam te zeggen en aan een ander te vragen. Verder om te vertellen/vragen hoe oud je bent of waar je vandaan komt. Ook zijn we alle getallen bij langs gegaan. Heel leuk!
En op de 24ste gaan we met z’n allen naar de grootste heuvel van Denemarken, onder het mom van ‘Deense les’. Echt super!

Verder hebben we vandaag nog meer gehoord over de verschillende schoolsystemen in Denemarken, Turkije, Oekraïne en Portugal. Wat mij erg opviel, is dat het Nederlandse systeem wel heel verschillend is. Het is teveel om alle systemen helemaal bij langs te lopen, maar een verschil met Denemarken bijvoorbeeld, is dat de kinderen die bij ons in het speciaal onderwijs zitten, bij hun gewoon op een reguliere school zitten. En in Turkije kun je op de high school (vanaf ong. 14 jaar) al kiezen wat voor een soort beroep je wilt doen. Je kunt dan bijvoorbeeld op een military school, of een science school. In Oekraïne is een beetje het Engelse systeem, dus dat je op een primary school komt vanaf je 6de, daarna na een middle school voor 3 jaar en daarna nog naar een hihg school tot je 18de. Maar dan kun je al wel je eigen vakken kiezen.
En als laatste hebben we nog het Portugese school systeem, waarbij je al na je 17de al een beroep kunt hebben. Je kunt dan op de secundary school vakken kiezen, waarna je dus een beroep kunt uitoefenen. Maar je kunt daarna ook nog verder studeren en net zoals in Nederland een diploma halen, zoiets als een hbo. Maar die duurt dan nog maar 3 jaar.
Er zijn ook veel verschillen als je daar leerkracht wilt worden. Want bij ons moet je als basisschoolleerkracht alle groepen les kunnen geven en dan ook nog in alle vakken. Maar dat is bij geen van de andere landen zo. Daar moet je bij het ene land, zoals Denemarken, waarbij je 1 vak moet kiezen waarin je lesgeeft. En in Portugal is het zo, dat je na je diploma, nog een master moet doen voordat je les kunt geven. Want dan specialiseer je je in een bepaalde groep of vak.
Ik vond het allemaal reuze interessant. Ik heb nou een heel globaal beeld van hoe het onderwijs er in deze landen er een beetje uitziet. Dus dat is wel leuk.

Oh ja! De workshop die we woensdag hebben mogen volgen over bodylanguage was helemaal in het Deens. De man kon erg leuk vertellen, ondanks dat je er niets van kon verstaan. Het was wel grappig, want hij wist dat wij in de zaal zaten. En opeens komt hij voor ons staan en vraagt wat in het Deens. Wij voelen ons natuurlijk super ongemakkelijk, want iedereen kijkt je aan. Dan vraagt hij nog eens iets, maar natuurlijk kun je niets terug zeggen, want je begrijpt er geen bal van.
Toen hij zich weer wende tot de Deense studenten vertelde hij hoe onze lichaamstaal was. Tja, dat gok ik maar, want hij deed net eenkonijn na die met grote ogen, verschrikt in de koplampen van een auto kijkt. De Deense studenten in een deuk en wij maar niet begrijpen wat de man in vredesnaam had gezegd.
En daarnaast was ik na een uur echt moe, alleen al van het aanhoren! Ik had telkens het gevoel dat ik het BIJNA kon verstaan, maar dan net niet, weet je wel. Alsof iemand tegen je praat, maar dat je hem niet kan verstaan omdat er zoveel geluid om je heen is, ofzo. Dat idee, maar dan zonder dat omgevingsgeluid. Toch kon ik af en toe wel dingen in grote lijnen meekrijgen, terwijl de anderen er echt geen woord van begrepen.

En dan iets heel anders…
Omdat we echt tegen het bos aan wonen, komen we natuurlijk veel dieren tegen. Of ze nou gewenst of ongewenst zijn, dat maakt ze helemaal niet uit. Voor ons wat minden natuurlijk, maar ja. Het stikt hier dus ook echt van de spinnen. Vooral kruisspinnen en van die hooispinnen. Jeweetwel, met van die lange poten. Nou zijn zowel ik en Anoeska helden op sokken, als het aankomt op spinnen. Maar, we hedden een paar dagen een huisspin gehad, Flip genoemd. Hij heeft tot woensdag met ons samen gewoond achter de bank, maar toen hebben we hem opgezogen. We hebben hem nog wel even dag gezegd hoor, maar hij liet teveel vriendjes op bezoek komen.
Anoeska is al een keer een spin met een spuitbus te lijf gegaan. Niet spuitend (wat ik zou hebben gedaan), maar slaand!! Ik hoorde al gebonk, maar dat bleek dus dat ze het broertje van Flip aan het vermoorden was. Ze heeft hem niet kunnen raken, maar uiteindelijk heeft ze de prullenbak op hem gezet, en toen een paar keer goed de prullenbak op de grond geramd. Ik heb echt in een deuk gelegen, toen ze het mij kwam vertellen!
Ook hebben we heel even een eekhoorntje gezien in de boom naast ons huisje, maar die was snel weer weg. We hopen hem snel weer te zien natuurlijk. We zijn zelfs al een slang tegengekomen!! Ja echt! Wel een heel kleintje, maar wel een echte. Natuurlijk meteen een foto van gemaakt als bewijs. En speciaal voor mama hebben we ook een foto gemaakt van de ENORME naaktslakken die je hier kunt vinden.

Vanaovond weer tearobics (en dat terwijl ik nog enorme spierpijn heb van de vorige keer) en dan morgen heerlijk uitslapen!!! Tot de volgende keer maar weer!

*’Hvad hedder du’ (Wah hiller doe) betekent ‘Hoe heet jij?’