Goodbye Utah!

Jeetjemineetje! Alweer mijn laatste dag in de staat Utah! Ik heb het hier zo enorm naar mijn zin gehad! Ik ben hier met open armen ontvangen en iedereen is ontzettend aardig geweest! Het waren twee geweldige weken, die ik niet snel zal vergeten!

Gisteren en eergisteren hebben we nog enkele bezoeken afgelegd, wat weer erg bijzonder was! We zijn maandag naar een centre geweest, waar we een aantal tienermeisjes hebben ontmoet. Deze meiden hebben al vrij veel meegemaakt. Sommigen zijn misbruikt en mishandeld en vaak weggelopen van huis. Al deze meiden komen in pleegezinnen.
Het was erg leuk om ze te ontmoeten en met ze te praten! Er waren, naast mij, Tom en Bono, nog twee andere vrouwen van ITA met hun hondjes. Een had een klein Schauzertje en de andere een Yorkshire Terriër. De meiden hebben heerlijk de honden geaaid en geknuffeld. Ik hoop voor ze dat ze snel wat positieve levenservaringen opdoen!

Gisteren ben ik naar een Children's treatment centre geweest. Hier heb ik kinderen ontmoet, die net als de tieners, al ontzettend veel hebben meegemaakt. Ook deze kinderen zullen uiteindelijk in pleeggezinnen terechtkomen. Een van de meisjes vertelde, dat haar moeder haar na haar geboorte in het ziekenhuis heeft achtergelaten.
We zijn bij deze centre met drie kids, naar een gymzaal gegaan. Daar konden de kinderen heerlijk rennen en spelen met Bono en de andere hond (een Aussie-Poedel mix). Ze lieten de honden achter een bal aan rennen en speelden verstoppertje met Bono. Ook de honden lekker borstelen en knuffelen, vonden ze heerlijk!
Er was een jongentje bij (ze waren allemaal een jaar of 8-9), die in het begin erg verlegen was, maar naarmate hij meer met de hond had gespeeld, durfde hij meer te praten. Ik heb ze natuurlijk wat Nederlandse woordjes en zinnetjes geleerd. Het was een erg leuk bezoek! Zeker ook, omdat ik nog niet eerder bij een bezoek ben geweest, waar de kinderen echt met de honden speelden en renden. Leuk hoor! En dan je voor te stellen, dat deze kinderen vaak mishandeld zijn o.i.d. en ze zo te zien spelen en lachen. Bijzonder!

Gisteren heb ik ook afscheid genomen van Melissa en de rest van de ITA mensen in het kantoor. Melissa heeft alle bezoeken voor mij geregeld en met haar had ik contact, voordat ik hier naartoe kwam. Ze is echt super aardig en heeft echt een superjob gedaan! Ik ben haar erg dankbaar!

Gisteren aan het einde van de middag heb ik Maria ontmoet. Samen met Tom en Carmen, zijn we met ons vieren gaan eten in een restaurant. Ik heb weer een hamburger gehad (of nou ja... de helft en de rest in een doggiebag meegenomen voor later!!) en nu wel foto's van!! Want de foto's van de eerste hamburger, zijn op een mysterieuze manier verdwenen...
Maria werkt in UNI. De psychiatrische instelling waar ik een tijdje geleden een bezoek heb gebracht. Zij was er toen niet, maar wilde me toch graag ontmoeten en me nog wat informatie meegeven. Maria heeft tien jaar met kinderen gewerkt en heeft al heel veel meegemaakt. Ze is ermee gestopt, omdat het haar toch teveel werd op het laatst. Je kunt je vast voorstellen, dat het heftig is om met kinderen te werken, die zoveel hebben meegemaakt, dat ze soms psychisch gewoon niet meer te redden zijn. Nu werkt ze met volwassenen. Ze heeft me allemaal informatie gegeven, om in te scannen en mee te nemen naar huis. Dat is echt super aardig van haar!

Vanavond zal ik het vliegtuig nemen naar New York, waarvan ik door zal reizen naar Connecticut. De vlucht duurt maar een paar uurtjes, dus ik zal mijn best doen om tijdens de vlucht, zoveel mogelijk te slapen. Ik zal morgenochtend in New York aankomen.

Dus op naar mijn volgende avontuur!